EEN STUKJE GESCHIEDENIS

In het gebied van de Dolomieten worden drie talen gesproken; Duits, Italiaans en Ladinisch. Tot 1918 liep de Oostenrijks- Italiaanse staatsgrens dwars door de Dolomieten: de noordelijke helft behoorde tot het Oostenrijkse Tirol en de zuidelijke helft tot het Italiaanse Vento. Aan het eind van de Eerste Wereldoorlog werd het gebied Tirol in tweeën gedeeld. De grens werd verlegd naar de waterscheiding tussen de Donau en de Po: de Brenner. Noord en Oost-Tirol bleven bij Oostenrijk; Italië kreeg niet alleen het Italiaanstalige deel van Tirol (Trentino) maar ook de zuidelijke helft van het Duitstalige Tirol, Zuid-Tirol, wat Alto Adige ging heten. Sindsdien ligt ook de noordelijke helft van de Dolomieten in Italië. Van de ene op de andere dag viel een bevolking van 200.000 mensen onder een nieuw bestuur met een andere taal en cultuur. Het gebied werd onder leiding van Benito Mussolini geïtalianiseerd. De Duitssprekende bevolking vormde een minderheid en werd ook als zodanig behandeld. In de jaren tussen 1950 en 1960 ontstond hiertegen verzet, waarbij er aanslagen plaatsvonden op Italiaanse eigendommen en objecten met doden tot gevolg. Na 1972 is de rust onverwacht wedergekeerd en leven de bevolkingsgroepen vredig naast elkaar. De verklaring hiervoor is waarschijnlijk het groot aantal afspraken die zijn gemaakt: iedere groep heeft het recht zijn eigen taal te spreken, en iedere groep moet vertegenwoordigd zijn bij politieke partijen en verenigingen.